Compostbakken, dahlia's en GATVER WAT ZIT ER IN M'N NEK!!!

Hobbytuinieren in je baas z'n tijd. Hoe fijn is dat? Heel fijn. En het was weer zover: De tweede draaidag voor het toekomstige RTV Rijnmond-programma #Ikmoestuinieren. 

Hallohoo, daar zijn we weer

Ik moest cameraman Dirk laten zien hoe het met de beestjes in de tuinbonen gesteld was. Nou. Met die beestjes gaat het meer dan prima. Ze wonen daar heerlijk. Er worden kindertjes geboren, grote buurtfeesten georganiseerd en iedereen smikkelt heerlijk van de tuinbonenplanten. 

het zijn wel lafaards want ze vluchten als je een foto maakt

De (nog te monteren) aflevering van vandaag heeft als thema 'Materialen'. Dus dat we proberen uit te vogelen wat je allemaal nodig hebt om een béétje te kunnen moestuinieren. Ik vond zelf dat ik een compostbak nodig had, dus die had ik die ochtend gescoord bij de Welkoop. Erg blij met het model, de Harcostar Composter 220. Zeg maar de Ferrari onder de compostbakken, haha!

kijk hem shinen!

Of het ook echt wat wordt valt nog te bezien natuurlijk. Andere (lees: normale) mensen bouwen gewoon zelf een composthoop met drie palen en een meter kippengaas en zijn daar innig tevreden mee. 

En tussendoor kreeg ik ook nog een gemene splinter in m'n vinger. Ongelooflijk wat ik allemaal moet doorstaan mensen!!!!!

kijk nou wat een VRESELIJKE wond!

Toen ging ik aan de slag met de koude bak. Van de drie glasplaten die daar op horen zijn er al twee naar de gallemiezen -JA DAT WAS AL ZO- en er is jarenlang tuinafval in gegooid. Ik zat er nog een beetje in te poeren, op zoek naar interessante archeologische schatten, maar besloot al snel dat er maar gewoon een dikke laag nieuwe aarde op moet. 120 Liter potgrond verder had ik nog maar 1/3 van de bak bedekt. HUIL. 

Dan maar een mini-kruidentuintje er in. Op het enige stukje dat nog wel deugt. 

Saveurs extraordinaires fines herbes

Toen vond ik het tijd om de dahliaknollen de grond in te gooien. Ze hebben maandenlang in mijn kledingkast gewoond (waar het donker en koud is) en nu mogen ze gaan groeien. In de grond. Waar ze horen. 

holletje....

knolletje....

bloem!!

Die bloemenfoto moet demonstreren hoe de dahlia's er uiteindelijk uit moeten komen te zien hè, dat je niet denkt dat ik bovennatuurlijke dahliagroeibevorderingskrachten heb. 

En tot slot besloot ik dat ik het deel van de tuin voor het schuurtje niet echt ga gebruiken omdat ik anders mijn bipsje niet meer kan keren. Het stuk dat eerst een aardbeienveldje was moet een grasveldje worden. En dus heb ik gras gezaaid. Hier een actiefoto: 

ohmegot wat spannend

Eenmaal thuis op de bank lag ik heerlijk te relaxen toen ik opeens iets voelde kriebelen in m'n nek. WAS HET ZO'N VIES BEEST UIT DE TUINBONEN!!!!!!!!!

AAAAAAAAAAARGH! en nog wat uitroeptekens want ik vond het echt heel smerig!!!!!!!!!!!!!

ieuwww! En ja mama, ik heb vieze nagels

Het torretje heb ik helaas moeten vermoorden omdat 'ie hier in huis ook behoorlijk wat slachtoffers zou kunnen maken. Mijn complete tomatenoogst stond op het spel! 

Tot zover het beestjesdrama. Tijd om wat tuinierprogramma's op de BBC te kijken. Daar word je tenminste niet vies en moe van.

Groe(n)tjes!