De tuin als tijdmachine

Mijn moestuin is een tijdmachine. Een plek die uren opslokt en er minuten van maakt. Je gaat 'even' naar de tuin om wat te plukken en drie uur later belt het thuisfront om te vragen waar je blijft.   

Ik rij er heen met de gedachte: 'Even een paar bonen plukken en misschien wat tijm'. Ik zet mijn fiets op slot, loop een rondje door de tuin en vind dan opeens enorme courgettes, superveel onkruid, een libelle verstrikt in een net, een zonnebloem die gestut moet worden, gras dat nodig gemaaid moet worden, tomaten die water willen, bietjes die geoogst moeten worden, een bloemkool die bedekt moet worden met zijn eigen bladeren, een framboos die nodig gesnoeid moet worden, een compostberg waar eigenlijk ook iets mee moet, een pompoen die het terrein van de buurman op groeit, etcetera. 

de zonnebloem die gestut moet worden

En gisteren was ik dus zo druk met al die dingetjes, dat ik in plaats van een kwartiertje een uur of twee heb gerommeld in de tuin. En ook maar wat foto's heb gemaakt, want alles is zó knap!

kleine vos

De pompoenen gaan als een malle, ze worden nu zo groot dat ik me afvraag wat ik er nog mee moet als er eenmaal geoogst moet worden. De eerste twee pompoenen heb ik weggegeven en die zijn verwerkt tot Thaise pompoensoep en pompoentaart. Zelf heb ik nooit zo veel inspiratie. 

Maar waarom dan toch pompoenen gezaaid? Omdat het me leuk leek. Verder denk ik eigenlijk nooit. 

Dan een kijkje in mijn mini-kas, die altijd zo'n gezellig campinggeluid maakt als je hem openritst.

Dit zijn de jalapeño's. Ze zijn niet scherp maar best wel scherp. Als je begrijpt wat ik bedoel MOEHAHAHA. 

Ook de aubergines beginnen nu iets groter dan een knikker te worden:

"Wat een enge dingen", zei mijn verkering hierover. Daar zit je dan zo je stinkende best voor te doen!! Zucht. 

De tomaten. Het zijn er niet veel, maar ze zijn wel superlekker en er komt nog veel meer aan. Die gele is Dulcia, die oranje de Coral Queen en die gebarsten unit is een Black Prince. Alle tomaten die ik gezaaid heb zijn een groot succes, behalve de Dancing With Smurfs, een blauw/paarsig cherrytomaatje. Het is een enorme plant met maar drie tomaatjes. Teleurstelling alom. 

Geen teleurstelling maar blijdschap bij het kolenveld! Eindelijk eindelijk EINDELIJK een zelfgezaaide bloemkool. Vet trots nu. 

Ook zelf gezaaid (en dus niet gepoot!): uien! Jeeeej! Zelden zo blij geweest met uien. 

En ik heb ook al beste boerenkool. Volgens de buurman ben ik veel te vroeg. Is dat zo? Geen idee. 

Het veld wilde bloemenmix is elke week anders. Nu neon-oranje bloemen! Best wel hysterisch lelijk maar ook lachen. 

En de knapste bloem van de week is deze dahlia:

Little William

Tot snel! Groe(n)tjes!