De dader geïdentificeerd: de Bladrandkever

Mysterie 'vieze beestjes in de tuinbonen': opgelost. Dossier gesloten wat mij betreft. Een professionele tuiner hoorde mijn verhaal aan en zei dat mijn tuinbonen en erwten worden opgegeten door de bladrandkever. Volgens hem en wikipedia kan het verder weinig kwaad. Pffioew (zucht van verlichting).

"Sitona lineatus01" by ©entomart. 

De bladrandkever (Sitona lineatus) is een kever uit de familie snuitkevers. De kevers en larven vreten aan de planten, maar zijn in de regel weinig schadelijk. Ze zijn op erwten waar te nemen van mei tot juli. Op vroeg gezaaide tuinbonen komen ze al vanaf begin april voor.

Lente, een net aan m'n kont en WINNEN WINNEN WINNEN

Opeens ontploft alles in een groene waas. De bomen, het gras en vooral eigenlijk het onkruid. Maar het weer is prachtig dus ik probeer niet zo vreselijk veel te zeuren. Behalve dan over dat onkruid. En de beestjes. En over mijn eigen lompigheid. 

Want! Ik wilde wat courgettes zaaien. Dus had ik een gedeelte van de tuin afgebakend en redelijk netjes aangeharkt. Toen wilde ik even een steigerplank neerleggen. Toen liet ik de steigerplank uit m'n handen vallen. Bóvenop het zakje courgettezaden. Daar blijken courgettezaden helemaal niet zo heel goed tegen te kunnen: 

onhandig ja

Die paar zaden die de klap wel redelijk doorstaan hadden heb ik alsnog in de grond gegooid. Een paar dagen later keek in het courgetteperkje en kreeg ik (in eerste instantie) een juichmoment: 

joepie de poepie

Tótdat de buurman zich over het perk boog en zei: "Hee, je aardappelen gaan al goed zo te zien!" Huh? Maar ik heb dus helemaal geen aardappelen gepoot!! Huil! Die krengen zijn nog van de vorige bewoners en hebben alle spitmiddagen overleefd. Wat nu te doen. Laten staan of woest uit de grond trekken? Ik denk er nog even over na. 

appeltje voor de dorst

Voor het eerst in zijn miezerig leventje heeft het appelboompje bloesempjes! Goed zo knul. Je verhuizing van donkere binnenplaats naar zonnige moestuin doet je duidelijk goed. 

Voorts zijn ook de aardbeien zich aan het uitsloven op het bloesemfront: 

let vooral niet op het onkruid er omheen 

Zoals je kunt zien zijn ook deze bloemetjes al ten prooi gevallen aan die klotekevertjes die het nodig vinden om ALLES maar dan ook echt ALLES in mijn tuin op te peuzelen. 

Dit zijn de radijsjes, die er al bemoedigend als echte radijsjes beginnen uit te zien. Deze foto heb ik door het groene net heen gemaakt met de iPhone. Vlak daarna draaide ik me om en bleef ik met het knoopje van mijn kontzakje aan het net haken. Dit verzin ik niet. 

Ik zat met m'n kont vast aan het net. 

Herhaling: Ik zat met m'n kont vast aan het net. 

Toen wilde de buurman me komen bevrijden (jaja) en stonden we met zijn tweeën aan het net en mijn broek te sjorren. Gelukkig waren er niet veel andere mensen op de tuin bezig, anders krijg je straks de wildste verhalen over mij en buurman Willem. 

Helaas geen foto's van het kont-net-incident. Wèl van de rabarber, die opeens niet meer te houden is.  

niet te houwe die zooi

Ook de frambozen gaan opeens als een malle. Straks pas ik er zelf niet meer bij! Hellupie! Ik ga nog maar even niks snoeien. Hoewel...dit gaat totaal de verkeerde kant op. 

rubus idaeus

Tot slot nog een foto van mijn indrukwekkende uienveld. Dit worden qua bloed, zweet en tranen de duurste uien OOIT.

Ha! Dat was eigenlijk nog niet het einde van deze aflevering. Ik heb namelijk nog iets leuks om weg te geven. Superrrr-exclusieve RTV Rijnmond tuinhandschoenen! Wil je een paar van deze megapraktische (want witte) handschoenen winnen? Stuur dan een moestuinselfie en je adresgegevens naar dwars@rijnmond.nl. Stuur ik ze naar je op. 
Groe(n)tjes!

Compostbakken, dahlia's en GATVER WAT ZIT ER IN M'N NEK!!!

Hobbytuinieren in je baas z'n tijd. Hoe fijn is dat? Heel fijn. En het was weer zover: De tweede draaidag voor het toekomstige RTV Rijnmond-programma #Ikmoestuinieren. 

Hallohoo, daar zijn we weer

Ik moest cameraman Dirk laten zien hoe het met de beestjes in de tuinbonen gesteld was. Nou. Met die beestjes gaat het meer dan prima. Ze wonen daar heerlijk. Er worden kindertjes geboren, grote buurtfeesten georganiseerd en iedereen smikkelt heerlijk van de tuinbonenplanten. 

het zijn wel lafaards want ze vluchten als je een foto maakt

De (nog te monteren) aflevering van vandaag heeft als thema 'Materialen'. Dus dat we proberen uit te vogelen wat je allemaal nodig hebt om een béétje te kunnen moestuinieren. Ik vond zelf dat ik een compostbak nodig had, dus die had ik die ochtend gescoord bij de Welkoop. Erg blij met het model, de Harcostar Composter 220. Zeg maar de Ferrari onder de compostbakken, haha!

kijk hem shinen!

Of het ook echt wat wordt valt nog te bezien natuurlijk. Andere (lees: normale) mensen bouwen gewoon zelf een composthoop met drie palen en een meter kippengaas en zijn daar innig tevreden mee. 

En tussendoor kreeg ik ook nog een gemene splinter in m'n vinger. Ongelooflijk wat ik allemaal moet doorstaan mensen!!!!!

kijk nou wat een VRESELIJKE wond!

Toen ging ik aan de slag met de koude bak. Van de drie glasplaten die daar op horen zijn er al twee naar de gallemiezen -JA DAT WAS AL ZO- en er is jarenlang tuinafval in gegooid. Ik zat er nog een beetje in te poeren, op zoek naar interessante archeologische schatten, maar besloot al snel dat er maar gewoon een dikke laag nieuwe aarde op moet. 120 Liter potgrond verder had ik nog maar 1/3 van de bak bedekt. HUIL. 

Dan maar een mini-kruidentuintje er in. Op het enige stukje dat nog wel deugt. 

Saveurs extraordinaires fines herbes

Toen vond ik het tijd om de dahliaknollen de grond in te gooien. Ze hebben maandenlang in mijn kledingkast gewoond (waar het donker en koud is) en nu mogen ze gaan groeien. In de grond. Waar ze horen. 

holletje....

knolletje....

bloem!!

Die bloemenfoto moet demonstreren hoe de dahlia's er uiteindelijk uit moeten komen te zien hè, dat je niet denkt dat ik bovennatuurlijke dahliagroeibevorderingskrachten heb. 

En tot slot besloot ik dat ik het deel van de tuin voor het schuurtje niet echt ga gebruiken omdat ik anders mijn bipsje niet meer kan keren. Het stuk dat eerst een aardbeienveldje was moet een grasveldje worden. En dus heb ik gras gezaaid. Hier een actiefoto: 

ohmegot wat spannend

Eenmaal thuis op de bank lag ik heerlijk te relaxen toen ik opeens iets voelde kriebelen in m'n nek. WAS HET ZO'N VIES BEEST UIT DE TUINBONEN!!!!!!!!!

AAAAAAAAAAARGH! en nog wat uitroeptekens want ik vond het echt heel smerig!!!!!!!!!!!!!

ieuwww! En ja mama, ik heb vieze nagels

Het torretje heb ik helaas moeten vermoorden omdat 'ie hier in huis ook behoorlijk wat slachtoffers zou kunnen maken. Mijn complete tomatenoogst stond op het spel! 

Tot zover het beestjesdrama. Tijd om wat tuinierprogramma's op de BBC te kijken. Daar word je tenminste niet vies en moe van.

Groe(n)tjes!

Hup Holland Hup!

De laatste tijd bekruipt me af en toe het gevoel dat alles gaat mislukken. En dat gevoel lijkt de calendula ook te hebben, getuige de lullige manier waarop de zaailingen zich gedragen. Ik bedoel: waar heb ik dit aan verdiend? Het lijken wel pubers die lamlendig op de bank hangen. Dood zijn ze niet. Maar levend? 

beetje chillen

En dat terwijl de tomatenplantjes het hier in huis prima naar hun zin hebben. Ze krijgen dan ook elke dag lieve kopjes van kater Sef. Tomatenbladeren zijn harig en die lange haren van de kat kleven er aan vast. Ik haal dagelijks dotten wit pluis van de tomaten. Maar kennelijk vinden de planten dat prima. Ze groeien als een maleier. Dat gold niet voor de peperplant in de vensterbank. Elk nieuw blaadje werd er door Sef afgesnoept. Exit groene peper. 

Sef en de plantjes in de vensterbank

Verder was ik dit hele Paasweekend maar 1 uurtje op de tuin. Genoeg om me te verbazen over de losbarstende lente. Over alles zit een frisgroene waas. Behalve over mijn tuin. 

Hoog tijd om weer het één en ander te zaaien. Ik had bietjeszaden meegenomen. 'Gewone' bietjes en chioggia. Dácht ik. Maar ik bleek met mijn suffe harses in plaats van de chioggia een pakje radijszaden te hebben meegenomen. Dan maar alleen gewone bietjes. Wens me succes! 

bietjes. dus. 

In mijn vorige blogpost kon je lezen dat ik beestjes had in mijn tuinbonen. De beestjes lijken vertrokken, maar de tuinboonscheuten staan er afgekarteld bij. Als een stel groene zombies. Ik zal je een close-up besparen. 

Nu waren de larven van die beestjes ook niet fris (ritnaalden) en via Diana van www.mooiemoestuin.nl kreeg ik de tip om stukken aardappel in de grond te stoppen, om die ritnaalden 'af te leiden'. Dus: vreet je lekker ongans aan die aardappel en laat mijn echte oogst met rust. 

Je moest die aardappelstukjes in de grond stoppen met een prikker er aan, zodat je nog zou weten waar ze begraven zijn. En ik had alleen hele vrolijke prikkertjes met Hollandse vlaggetjes er aan. Dat ziet er gezellig uit joh! Hahaha!

hup Holland hup

Verder bleken de gratis bloemenzaden die mijn dochtertje ergens in een perkje had gegooid opeens enthousiast op te komen! Goed, je hebt er niks aan maar het is leuk dat er eens iets uit zichzelf begint te groeien. 

En tot slot mag er weer gestemd worden over de identiteit van de nieuwe bewoner van mijn moestuin. Kikker of pad? Ik noem hem Joris. 

Joris de....kikker of pad? Hij sprong wel erg hoog.

En de oplossing van het vorige raadplaatje was: UI!! 

Groe(n)tjes!