donderdag 25 mei 2017

Erwten, ieniemieniewortels en GA WEG MET JE STEENZAGERIJ

Jongens wat een rijkdom is het toch, een eigen achtertuin. Ik had altijd een balkon en later een binnenplaatsje, wat zeker ook zo zijn charmes heeft, maar een tuin is toch wel echt het summum. Sinds de metamorfose anderhalve maand geleden zijn we nog elke dag blij met het resultaat. 

De tuin wordt er natuurlijk niet groter van -het blijft een postzegel- maar de ruimte die we hebben wordt veel beter benut. En alles komt uit en groeit en het is mei en alle vogels leggen een ei en ik ben vandaag vrij.

De voortuin gaat ook als een dolle. De twee vierkante meter moestuin is natuurlijk ook veel te klein maar kijk nou toch eens wat een glorieuze tuinbonen er al aan zitten te komen!
Ik ben helemaal door het dolle. Ik mis wel een beetje het werk van een grote moestuin, want deze kleine bakjes vereisen weinig aandacht. Wieden hoeft niet, spitten slaat al helemaal nergens op. 
Hmm. De worteltjes zijn er nog niet helemaal klaar voor, zo te zien. Ik moet ze wel uitdunnen want anders wordt het een chaos. De miniworteltjes duw ik onder de schutting door naar de buren want hun scharrelcavia's zijn er gek op! 

(En onze katten zijn weer gek op die cavia's en zitten ze heel de dag te beloeren door de spleet onder de schutting in de hoop er ooit eens één te kunnen verschalken wat nooit gaat lukken want daar zijn de katten te dom voor en de cavia's te slim. Maar dat geheel terzijde)

(raar woord eigenlijk: Cavia. Ca-via. Caaaa vieaaaaa. Cavia. Maar dat geheel terzijde)

Verder gaan de kruiden in de voorste bak ook lekker op de brandende zon dezer dagen. Hier de platte peterselie.


In het achterste moestuinbakje had ik eerst nog last van zieltogende peulvruchten (alles hing slap), maar ook die zijn sterker uit hun moeilijke periode gekomen. Er komen behoorlijk wat erwten aan en ook de capucijners (blauwschokkers) snappen eindelijk wat de bedoeling is. 




Kijk nou wat een prachtige erwtjes! We hebben ze eerlijk verdeeld en rauw naar binnen gewerkt, hahaha.



En je gelooft het niet maar ook de spitskool en de groene kool groeien in diezelfde bak en zijn nog helemaal met rust gelaten door de slakken. Ik denk dat het veel te warm is voor die slakken in de voortuin. Vol in de zon op het zuiden, ze koken gaar in hun schelpen! Of huisjes. Of hoe die dingen ook heten.

De brassica's moeten nu wel een beetje gaan opschieten want ik wil snel oogsten zodat ik plek heb voor mijn tomaten. Die staan nog steeds te lummelen in hun potten maar moeten nodig de volle grond in.
Dus hop hop groeien maar en snel wat want ik heb de ruimte nodig. 

En, valt er dan verder niks te klagen Chantal? Vinden we niks voor jou, zoveel tevredenheid!

Nou, grappig dat je erover begint. Terwijl ik dit typ zit ik me gek te ergeren aan een meneer die pal voor ons huis tuintegels staat te zagen. EEN KABAAL JONGE. De baby slaapt, of doet een poging daartoe, maar door dat gezaag wordt ze de hele tijd wakker. Deze gast is een hovenier ofzo, geen buurman en is voor m'n gevoel al de hele week bezig met één lullig tuintje. Het gaat allemaal zooooo sloooooom en alles moet -ik denk zwart- in de avonden en de weekenden. 

Hij begint elke avond -heel knap- PRECIES op kinderbedtijd met zagen en heien en egaliseren en boren en weet ik veel. Gisteren maar eens gaan vragen hoe lang het één en ander nog gaat duren. Antwoord: niet lang meer. En hij doet het expres 's avonds zei hij, anders moet ie 's ochtends vroeg zagen en boren. Nou meneertje hoveneertje, dat hebben wij eigenlijk veel liever dan elke avond met oververmoeide huilende kindertjes in de klereherrie zitten.

Nou. Dat was het. Tot later!
Groe(n)tjes!
bieslook met hommel






Geen opmerkingen:

Een reactie posten