maandag 5 juni 2017

Tuinbonen en erwtjes oogsten & de megalibelle des doods

Ergens deze week krijg ik vijftig nieuwe huisdieren. Ik verheug me er vreselijk op. Hoe zullen ze eruit zien? Hoe moet ik ze verzorgen? Hun voeding is in ieder geval duidelijk: Ze mogen de bladluizen opeten. Alle honderdvijftigmiljoenmiljard die mijn klimplanten bevolken. 



Ik heb ze via een webshop besteld. Niet die bladluizen natuurlijk (gat in de markt? haha) maar de lieveheersbeestjes-larven die die luizen moeten gaan bestrijden. Ik ben superbenieuwd. Ze schijnen gewoon door de brievenbus te passen, mijn 50 nieuwe huisdieren. Zodra ik ze binnen heb doe ik natuurlijk een update. 

Gisteren heb ik mijn voortuinbonen geoogst. Voor het mooie had het al iets vroeger gekund want sommige bonen waren al flink groot, maar het kwam nou eenmaal zo uit.


En het viel me qua aantal helemaal niet tegen! Toch een half mega-vergiet vol. 
Voor het doppen der bonen had ik de hulp ingeschakeld van mijn dochter van 4 en ons buurjongetje van 8. Want ze liepen zich te vervelen en vroegen of ze ergens mee mochten helpen. Tuurlijk! Ik mocht vroeger ook altijd helpen met het pellen van de tuinbonen en het snijden van de snijbonen (in zo'n molen weet je wel) en Merel en Dylano gingen aan het werk. 

Bij elke boon was het weer een verrassing hoeveel bonen er nou eigenlijk in zaten en hoe groot ze waren. Een aangenaam klusje, zo in het lentezonnetje. En het resultaat was dit:

Niet echt een maaltijd voor een groot gezin, maar goed genoeg voor twee volwassenen en een kleuter. (ik heb er een salade van gemaakt met ui, tomaat, munt en kaas) De baby kreeg erwtjes uit eigen voortuin! Ook die waren verrukkelijk.


Maar wel echt alleen genoeg voor de baby. Aardappeltje d'r bij, stukje visstick, prakken en hup, smullen maar. 
KOKEND HETE ACTIEFOTO
Ik moet zeggen dat het ons allemaal heerlijk gesmaakt heeft. De tuinbonen waren mals en ook knapperig en zelfs zonder dubbeldoppen heerlijk mild van smaak. Dat kleine bittertje heeft het boontje echt wel nodig. Ik wil nooit meer tuinbonen uit blik of pot eten. Die dingen zijn gewoon vies, vergeleken met de bonen uit de moestuin. 

Intens gelukkig was ik. 

En nu? Nu is het klaar. Ze zijn op. Eén maaltje. Daar ben ik dus maaaaanden mee bezig geweest, hahaha! Ik ga de overgebleven planten rooien en er paksoi zetten en ook tomaten. Bovendien heb ik slazaadjes opgestuurd gekregen van moestuingoeroe Diana van www.mooiemoestuin.nl en sla staat waarschijnlijk ook heel gezellig in de voortuin. 


En de capucijners komen er alweer aan! Gaat lekker zo. Ik ben erg tevreden met mijn minimoestuinier-experiment. Mocht je zelf nog twijfelen, probeer het gewoon. Het is leuk, lekker, voedzaam en gezellig.
een hele grote enge libelle 
Verder wilde ik nog vertellen over mijn traumatische ervaring van gisteravond. Ik hoorde bzzz bzzzz in de woonkamer en zag de katten zenuwachtig heen en weer rennen. Bleek het een MEGAgrote libelle te zijn. Ik wilde het ding filmen (want echt spectaculair groot) maar toen zwenkte die opeens richting de gang en hoorde ik hem niet meer. Ik ging naar het toilet en daar bleek dat ENORME insect op mijn schouder te zitten!!! 

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ik sprintte gillend de wc uit, stootte keihard mijn elleboog en pieste half in mijn broek. 

Fraai. Later bleek de libelle in de gang op het raam te zitten en heb ik mijn wederhelft de opdracht gegeven de voordeur open te doen opdat de libelle weg kon vliegen. Ik heb de libelle daarna niet meer gehoord. Als ie er nou nóg zit zal ik helaas het huis moeten verkopen omdat ik er van angst geen stap meer binnen wil zetten. 

Overigens is de libelle op de foto niet mijn trauma-libelle want die was véél groter en zwart. Met grote tanden. 



Groe(n)tjes!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten