Van de week kwam de postbode met een fijn pakket: Mijn nieuwe voorraad zaden en kweekbakjes! Woep woep! Ik heb tegenwoordig geen tijd meer om eindeloos door het tuincentrum te dwalen, maar gelukkig bestaan er fijne webshops.
Zoals je kunt zien ga ik voor erwten, tuinbonen en tomaten. De tomaatjes ga ik binnenkort zaaien, maar de bonen heb ik al in hun warme natte grafje gelegd:
Het blijft toch een wonder hoe dit werkt. Boontje/erwtje d'r in, water er bij en groeien maar. Ik probeer nog steeds mijn dochter te enthousiasmeren door heel hard Oooooh en Aaaaah te roepen en haar erbij te halen als er weer een millimeter groen is gegroeid. Maar ik denk dat ze alleen maar 'Mooi hoor' zegt om mij een lol te doen.
Geeft niks.
Mijn plezier is er niet minder om. Binnenkort haal ik van die kant-en-klare moestuinbakken en die zet ik dan in de voortuin. Ik moet nog iets verzinnen om te voorkomen dat de buurtkatten (en die van mezelf) massaal in die moestuinbakken gaan zitten schijten. Netten spannen? Satéstokken er in prikken? 220 Volt er op? (ZZZAP! Hahaha!)
We hebben ook iemand laten komen die onze achtertuin gaat ophogen en fatsoeneren. De vorige bewoners hielden niet van tuinieren of groen. En dat is te zien:
Mijn hemel, wat een treurnis. Ik heb er nu zeven maanden tegenaan gekeken en ik KAN HET NIET MEER. Maar echt. Hou op met me hoor. Het is nu extra stom natuurlijk want het is februari en dan zijn de meeste tuinen niet om aan te zien.
De hoveniermeneer kwam met dit ontwerp voor de achtertuin 2.0:
Ik ben er erg blij mee, hoewel het van mij nog wel wat minder blokkerig mag en wat vloeiender. En nu moeten we nog verzinnen wat voor tegels we er in willen, bij het groen. De bestaande tegels recyclen we en wisselen we af met nieuwe, vrolijker tegeltjes.
Zoiets bijvoorbeeld:
Of dit:
Nou, zoiets dus. Gaat goed komen! En ik moet ook vijftien miljoen miljard planten uit gaan zoeken. En iets van een schutting of een haag. KEUZESTRESSSS WAAAAAAH
Groe(n)tjes!
