Tijdens storm Dennis ben ik maar even op de moestuin gaan kijken. Eerder die dag waren we van de dijk naast de IJssel gewaaid -letterlijk- en de tuin is maar een kilometertje verderop dus ik vreesde het ergste. Ik weet niet zo goed wat ik verwachtte want er staat nog niet zoveel op de tuin, maar het zou toch zonde zijn als mijn fruitstruiken plat zouden liggen en de appelboom omgewaaid was.
Afijn. Dit was alle stormschade:
Verder was er niks aan de hand. Ook op de rest van het complex vond ik het allemaal nogal meevallen, wat wel apart was aangezien een paar minuten daarvoor mijn zevenjarige dochter om was gewaaid. Ik bedoel, het stormde echt best wel hard!
Verder kwam tot mijn verbazing de rabarber al enthousiast op, ik dacht dat ik laatst alle knollen uit de grond had getrokken. Niet dat ik tegen rabarber ben, maar ik hoef er niet een heel veld van.
Het blijft natuurlijk een erfenis van de vorige huurders, die rabarber. Die tuinierden met twee stellen, dus wellicht hadden ze met twee gezinnen wel behoefte aan superveel planten. Ik kijk wel.
Het was de afgelopen paar weken ook tijd om poep te scheppen. Je kon via de vereniging mest bestellen en dat had ik gedaan. Er werd mest gestort op de parkeerplaats en voor een tientje kreeg je tien kruiwagens vol. Die je natuurlijk wel zelf moest scheppen en moest verdelen op de tuin. (het tientje moest ik overigens bij een wildvreemd iemand door de brievenbus gooien want de vereniging heeft geen bankrekening hahaha)
Wat blijkt? Mest scheppen is best zwaar werk! Het zijn irritante plakkerige klonten die niet doen wat ik wil. Maar ik hoop dat ik lekker heb bijgedragen aan de stikstofcrisis door verse koeienmest te verspreiden op bepaalde gedeelten van de tuin. De voedingsstoffen zakken door de regen de grond in en daar gaan mijn planten hopelijk goed op. Heb expres niet de hele tuin bemest want ik wil ook zien wat de grond oplevert zonder poep.
Verder lagen al mijn gezaaide tuinbonen boven de grond. En ik vond een holletje. Mogelijk deel ik mijn moestuin met een muis. En in ieder geval ook met een kat die mijn keurige bedden omwoelt om er lekker te kakken. Kijk: Koeienpoep is goed. Kattenpoep is slecht.
Ik heb voor de zekerheid thuis wat tuinbonen voorgezaaid, mocht er niks meer opkomen. Verder heb ik bloemkool gezaaid, en erwten.
En de eerder gezaaide bloemen en tomaten en pepers doen het best goed!
Ik heb tijdens een kampeertripje eind vorige zomer wat stokroos-zaadjes geoogst en die voor de grap laten kiemen. Geen idee welke kleur stokroos dit zal worden, maar dat mag de pret niet drukken. Ik was al helemaal blij dat er iets gebeurde!
Prachtige planten worden dit denk ik! Dit in tegenstelling tot de lathyrus (siererwt) die ik vorig jaar na veel gedoe veel en veel te laat opgestuurd kreeg door Vreeken's Zaadhandel. Ik kreeg ze zo laat (en nog de verkeerde soort ook!!) in het seizoen dat ik ze niet meer kon zaaien. Toch geprobeerd en het werd helemaal niks.
Nu heb ik uit hetzelfde zakje weer gezaaid, binnen. En er zijn er maar twee gaan kiemen. Ga toch weg met je aanstellerij, lathyrus Spanish Dancer. Ik ben klaar met jou. (Tenzij je het nu ineens wel heel goed doet en prachtig gaat bloeien en geuren, dan hoor je mij niet meer)
Waar ik wel erg vrolijk van word zijn mijn mini-artisjokken. Artisjokken zijn prachtige grote planten met spectaculair grijsgroen blad en als je de bloemknoppen niet opeet (wat eigenlijk wel de bedoeling is) dan worden het geweldig dikke paarse pluimen. Ik heb ze voorgezaaid en ze zien er nu zó uit:
Kom maar door met die artisjokken! Van de zomer onder mijn luifeltje zitten, knisperfris wit wijntje er bij en dan heerlijk de blaadjes van de artisjok trekken en dippen in iets lekkers met crème fraiche en mosterd en kappertjes enzo. En dan als beloning het hart oppeuzelen. Mmmmmmmmmmmmm.
Had ik al gezegd dat ik zin heb in beter weer? Zodat al deze mooie plantjes de tuin in kunnen? En volgende maand kan ik nóg veel meer zaaien. Zoveel zin in!
