Dag tuin...(voor nu dan)

Het is gedaan. Ik heb de tuinbuurmannen gevraagd of ze mijn tuin komend jaar willen delen. En dat willen ze wel. Morgen heb ik afgesproken met ze, en gaan we even bespreken hoe of wat. Ik wil namelijk nog wel een stukje houden voor wat wilde bloemen en ik wil ook mijn aardbeien kunnen plukken. Of ze daarmee akkoord gaan? We gaan het merken. 

Vandaag dus nog maar even gaan tuinieren want ik wilde het wel een béétje toonbaar achterlaten. Dat viel verdorie nog niet mee. Echt suuuperdrassig en modderig was het. Toch het venkelveldje (leuk woord) gerooid en de laatste wortelen er uit getrokken. 

doei doei

Nooit geweten dat venkel zulke dikke stugge wortels heeft. Allememaggies, wat een geklooi. Overigens waren de bewoners van de venkel niet heel blij met mij. Deze dikke pier wist niet wat hem overkwam!

regenworm

Toch wel weer mooi om te zien dat er werkelijk geen hond op het complex was. Compleet uitgestorven. Dit illustreert mijn argument dat ik heus wel op mijn tuin kom, maar op andere tijden dan de goegemeente.

niemand

Je kunt op deze foto ook duidelijk zien dat de meeste mensen braaf hun tuin spitten en elk jaar van voren af aan beginnen. Ik vind dat gek. Ik heb vorig jaar nagedacht over een indeling en daar was ik tevreden mee. Waarom zou ik alles om willen gooien en compleet opnieuw willen beginnen? Maar ik kan me wel voorstellen dat mensen mijn tuin rommelig vinden, als je hem vergelijkt met een kaal stuk grond. 

Ik wilde nog nadenken over de juiste soort mulch, maar dat laat ik nu maar gewoon. De buren willen dat toch niet, en die gaan de boel waarschijnlijk toch omspitten. 

Ook wel apart om te zien dat iemand al de resten van mijn pompoenveldje had verwijderd:

hier stonden ooit mijn pompoenen

Ik vind dit op zich wel het bewijs dat er geen onkruid groeit op de plek waar ik de dode planten had laten liggen. Degene die het weg heeft gehaald moet er nu gaan wieden en alles. En mist de voedingsstoffen die uit de half vergane stronken waren gekomen.

boerenkool

Dit keer ben ik niet vergeten om een foto te maken van de boerenkool. Meteen ook maar wat geoogst. 

hop. in de kofferbak er mee

En ook nog wat palmkool meegenomen voor de volledigheid, want ja, ik was er nou toch. Ik heb niet de bloeiende cavolo nero meegenomen. Kijk nou wat een gezellige bloemetjes!

palmkool / cavolo nero

Nou, en verder heb ik wat achtergebleven bieten gerooid, wat takken op een grote hoop gegooid en nog wat stenen en frutsels weggegooid. De spruitkool er uit gerukt en in de composthoop gestampt, dat werk. 

Kan ik morgen tegen de buurmannen zeggen dat ik niet helemaal niks heb gedaan. 

Oh, en ik had me vergist toen ik zei dat er verder niemand op het complex was, want toen ik door de poort reed en het hek op slot had gedaan zag ik dat ik een meneer had ingesloten. Die dat redelijk sportief opvatte door mij een compliment te geven over het feit dat ik überhaupt bereid was het hek op slot te doen. (want dat deed verder niemand, zei hij)

Dus. Meneer bevrijd en toen naar huis gereden met een kofferbak vol boerenkool en een bezwaard gemoed. Het tuinseizoen staat op het punt van beginnen en ik sluit het juist af. Niet voor eeuwig, maar het voelt rot om mijn 'kindje' zomaar af te staan. Tegelijkertijd merkte ik vandaag weer hoe zwaar het fysiek is om te tuinieren. Dit is gewoon de beste oplossing nu. 

En om met de beroemde Oostenrijkse wijsgeer Arnold Schwarzenegger te spreken:

I'll be back.