Een grote ramp treft de tuin

Ik heb vannacht geen oog dichtgedaan. Dankzij de westerstorm lag ik vanaf half vier wakker, om eens lekker te piekeren over de staat van de tuin. Want nu waren de rukwinden wel SUPERhevig. Na m'n werk reed ik dan ook meteen door naar de tuin, alwaar de groeitunnel speciaal op mij had gewacht om weg te waaien. Serieus waar. Ik liep de tuin op en WOEIFFF zei de groeitunnel. 

woeifff

Vond ik bijzonder. Ik heb de grondpennen losgetrokken en het plastic lekker rommelig opgerold en in de schuur gemieterd. Klaar. Er. Mee.

Toen had ik alle tijd om de tuinbonen-in-aanbouw eens even goed te bekijken. En, Chantal, wat zag je?? Nou lieve lezert. Dat viel een beetje tegen. Wat zeg ik, ik kreeg de schrik van mijn leven! 

Alle groene puntjes waren aangevreten door vieze beestjes! Nu al!! Het aller-aller-allereerste dat ik oooooit heb geplant en HOP het wordt opgevroten!!  

de snoodaard

En geméén dat ik het vond joh! Ik ben echt een beetje kwaad. Op de Gestreepte Kniptor, zoals de boosdoener schijnt te heten. Althans, dat zegt Google. Denk ik. En de larven van de kniptor heten ritnaalden en die vreten dan weer aan knollen en wortels enzo. HELP!

de klootzak

Ik had de torretjes moeten vermoorden, maar dat bedacht ik pas later. Nu zitten ze er waarschijnlijk nog prinsheerlijk. En het gekke is, de tuinboonscheuten die niet meer onder de groeitunnel pasten hebben nergens last van! 
(laat het gaan Chantal, laat het los)

Eigenlijk was ik van plan om de groeitunnel over een dag of wat (als de storm is gaan liggen) weer terug te zetten, maar de buurman had een tip: probeer eens iets met een net. Tegen de vogels.

Ik bleek nog een fonkelnieuw net te hebben, van die keer dat mijn moeder de halve Lidl had leeggekocht. Ideaal spul. En hopelijk stormvast. Dus hopelijk blijft dit voorlopig zo staan. 

zeg het met netten

Nou, ziet er best weer strak uit, al zeg ik het zelf. 

En eindelijk, EINDELIJK begon er nog wat anders te kiemen. Tien punten als je weet welk gewasje dit minuscule friemeltje is. En nee, ik verbouw geen muntjes van 50 cent, in de hoop er uiteindelijk een geldboom aan over te houden. Nee, dit is een stukje schaalverduidelijking naar de mensen toe.

raden maar. 

Groe(n)tjes!

Hoei wat een woei!

'Windrijk'. Dat was volgens de NOS het woord dat het weer van vandaag zou kenmerken. Pardon?! Noem het maar dikke dikke storm! Ok, waarschijnlijk ben ik niks gewend, maar ik vond het nogal griezelig hoe de dakpannen ratelden en opeens de keukendeur open werd gerukt door de wind. 

einde bloempot

Bam! En toen ging de vlinderplant op de binnenplaats er aan. Die had ik van de week nog losgetrokken van de grond. De iets te fanatieke wortels hadden zich door het gaatje aan de onderkant gewurmd en zich vastgezet tussen de klinkers. Als ik dat nou niet gedaan had, dan had de vlinderplant helemaal geen last gehad van dit stormpje. 

Voorts dreigden mijn gezaaide groentes te verdrinken in hun trays, dus die mogen voorlopig even binnen wonen. 

erwten, prei, uien, tomaten, aubergines, pepers, paprika

Ik zat me ook al heel de dag zorgen te maken over de moestuin. Zou het speelhuisje er nog staan? De groeitunnel zou waarschijnlijk weggewaaid zijn. Dat moest haast wel. Net als het deksel van de zandbak. Ik zag het plastic al door het hele complex waaien, onderweg verschrikkelijke schade aanrichtend aan andermans gewassen. En daarmee zou ik meteen de meest gehate vrouw van de tuinvereniging worden. Toch? 

Na het eten en het badderen van m'n dochter ben ik toch even in de auto gesprongen om te kijken. 

Kom ik daar, niks aan de hand. Voor niks de hele dag zitten stressen. 

stoer tuintje in de wind

Moehaaaa! Kijk die groeitunnel daar nou dapper de orkaan weerstaan! Als er nou eens een keer een raketaanval komt mogen jullie allemaal komen schuilen in mijn plastieken Lidl-tunnel. Of in het speelhuisje. Wat je wil.

Groe(n)tjes!

Smalend sexy en een narcistische doorzetter

En toen was daar de eerste echte 'draaidag' op de tuin voor de tv-versie van dit warrige tuinblog. Als alles verder goed gaat kun je deze zomer zien wat ik allemaal loop te prutsen in die tuin van mij. 

Dirk de camerameneer

De cameraman/tv-maker is Dirk. Hij stelde mij diepgaande, intelligente vragen zoals: 'Waarom wilde je een tuin?' Vragen waar ik opeens helemaal geen goede antwoorden op bleek te hebben. Verder dan 'eh...het leek me wel leuk...' kwam ik eigenlijk niet. Beetje suf. 

Ook kwam er iemand van de tuinvereniging mij de hand schudden en me streng toespreken. Over onkruid. Want hoewel er (op dit moment) geen plukje onkruid te bekennen valt op mijn tuin moest ik me er wel van bewust zijn dat er een hele hoop mag hier, maar dat iedereen een hekel heeft aan onkruid en dus ook aan mensen die het onkruid maar laten groeien en groeien en daar heeft iedereen dan last van natuurlijk want dat onkruid gaat bloeien en verspreidt zaadjes en voor je het weet staat de hele vereniging tot aan zijn/haar oksels in het onkruid en dat is funest. Voor alles. (tot zover de samenvatting van de onkruid-speech)

Okee prima. Met mij kun je alle kanten op joh. Ik vond dat ik onkruidsgewijs al best goed bezig was, hoor. Ook framboosgewijs gaat het allemaal de goede kant op: 

Ook bleek ik opeens één heuse narcis te herbergen. Die was volledig op eigen initiatief gaan groeien in de kapotte koude bak. Hoe dat ding daar terecht is gekomen is me een raadsel. Maar goed: Ik ben blij. Kijk eens wat een prachtige doorzetter!

dit is nou een narcis

Het gaat iets minder goed met de hortensia's. Maar misschien vraag ik teveel. Ik zag wel nieuwe knoppen, maar de oudere bladeren zijn volgens mij aangeknaagd door de eenden die ik eerder door de tuin had zien stampen. 

En het hoogtepunt van die dag was wat mij betreft de onthulling van de zandbak plus inhoud. Mijn dochtertje (2) had namelijk nog helemaal niet gezien dat ik via Marktplaats een zandbak met speeltjes had gekocht en dat ik met letterlijk 70 kilo zand had lopen sjouwen. Eenmaal geconfronteerd met de zandbak en toebehoren kon ze niet meer uitbrengen dan een welgemeend: 'oooooh WAUWWWW'. Zó lief!

wauwwww

Verder had ik een officiële tuinbroek gekocht bij de firma De Jonge in Rotterdam. Die hebben de dames daar ter plekke ingekort, ingenomen en dichtgestikt. Als ik bukte had ik namelijk kieren aan de zijkant en dan stond ik min of meer in m'n slip. En daar zouden de tv-opnames dan wel èrg pikant van worden. 

Ik heb nog geen foto van de tuinbroek, maar tuinbuurman Bert noemde hem smalend 'sexy' dus ik ben tevreden. Ook met het feit dat ik nu geen koud ruggetje meer heb als ik mijn beginnende plantjes wil bepotelen. FIJN!

Groe(n)tjes!

Wat! Een! Heerlijke! Dag! + een bijzondere ontdekking

Och jongens, wat is het vandaag fijn om een moestuin te hebben. Zonnig en windstil maar niet bloedheet. Perfect weer om bijvoorbeeld je voorgezaaide radijsjes te planten. 

Gratis tip: vervoer je zaailingen horizontaal en bij voorkeur in de auto. Doe ze NIET ik herhaal NIET in je fietsmandje. Want bij de eerste de beste bobbel in de weg krijg je dan dit slagveld:

lekker lomp van mij

Eenmaal op de tuin bleek dat mijn groeitunnel nog stond (JEEEEJ) en dat er vanalles uit de grond aan het komen is. Maar daarover later in dit blog (OEH VET SPANNEND) meer.

tuinboon! tuinboon!!!!

Hier de allereerste foto van een ontkiemde tuinboon. Buurman Willem was zwaar onder de indruk. Hij vertelde ook dat een man verderop óók al tuinbonen had gezaaid maar dat die al waren opgevreten door de eksters. Maar ja! Die had dan ook geen Lidl-groeitunnel MOEHAHAHAHAAA.

Ok, normaal doen nu. De radijsjes gaan ook onder de groeitunnel, want ik wil niet dat die klootvogels ze uit de grond trekken. Als de radijsjes om zeep geholpen moeten worden doe ik dat liever zelf door ze in een fietsmand te vervoeren, haha!

radijsjes

ik ben heel blij met mijn groeitunnel

Nou en toen vond ik het tijd voor een pauze, want ik had pijn in mijn rug van het bukken en ik had achter het schuurtje ouderwets met mijn handen in de brandnetels gegraaid. Maar! Er is ook een lichtpuntje want achter de brandnetels vond ik...........

RABARBER!!!!

Jeej, rabarber! Dat stond er dus gewoon nog! Mazzeltje voor mij. Snel al het onkruid er omheen weggehaald. Klaar voor de metamorfose? In 3, 2, 1:

Taadaaaaa

En daarom zit ik op de volgende foto zo blij te zijn in het zonnetje naast de schuur. 

Chantal Quak in de zon

En thuis hadden de tomatenplantjes en peperplantjes het óók al zo naar hun zin in de zon. Kortom: een dag om vrolijk van te worden. 

Groe(n)tjes!

Moestuintjes-tsunami!!!

Sinds ik mijn volkstuin heb praat ik zeer regelmatig over tuinieren op Radio Rijnmond, in mijn radioprogramma Dwars door Rijnmond. (instart RECLAMEPINGEL: elke werkdag tussen 10 en 1 op 93.4FM)

Mijn leuke luisteraars leven erg mee en voorzien mij regelmatig van tips en dergelijke. Luisterette Lolita werkt hier vlak in de buurt en vroeg ik of haar AH moestuintjes wilde hebben. JA NATUURLIJK WAT DACHT JE DAN OMG.

Vandaag bracht ze een zak vol met van die dingen langs!! Lolita. Je bent een lieve poeperd. Ik moet alleen nog even verzinnen waar ik alle gewasjes moet laten, hahaha! 

Groe(n)tjes vanaf de redactietuin, alwaar eigenlijk gewoon gewerkt moet worden. Maar een kniesoor (of redactiemanager) die daar op let.

Filmpje op de Dwarse Redactiemoestuin

Chantal's MoestuinTour live @ meerkat from Jacco van Giessen on Vimeo.

Hosanna!

Hoera! Ik heb een kiemende tuinboon gezien in mijn tuin!! En hiermee heeft de mij uitlachende buurman ("huh? Nu al bonen zaaien? Dat kán niet goed gaan!") definitief ongelijk gekregen! Van de schrik ben ik vergeten er een foto van te maken. Moeha! 

Wel ben ik in de weer geweest met het opzetten van een groeitunnel. Ik moet natuurlijk niet hebben dat er één of andere vogel langskomt die mijn prille tuinbonen verschalkt. 

Maar weet je wat? Het is best een karwei om zo'n groeitunnelding op te zetten met windkracht 5. Zet je hem aan de ene kant vast, vliegt ie aan de andere kant de lucht in. Uiteindelijk toch nog redelijk gelukt, ook al kwam ik een dikke meter plastic tekort. En ik heb het geheel gegarneerd met dikke klonten aarde, die de tunnel op zijn plek moeten houden.

Benieuwd of dit er morgen nog staat

En ik heb nog wat uitjes gepoot, een tweede paadje gegraven en wat onkruid weggehaald. En weer was ik de enige op het hele complex. Ik vind dat vaag. Het is toch niet verboden om te tuinieren op zondag? Of zou er elke week een feest zijn waar ik niet voor uitgenodigd word? 

paadje 2.0

Tot slot nog een foto van mijn schuurtje. Ik begrijp dat er erg veel gestolen wordt uit de schuurtjes hier. Met deze foto wil ik laten zien dat ik geen spannende zaken verberg, zodat eventuele dieven zich de teleurstelling kunnen besparen. Tenzij je als jattende snoodaard erg blij wordt van de stinkende tuinschoenen van mijn vader, of van een kapotte bollensteker van de Action.

kijk, daar heb je die stoel weer!

Groe(n)tjes!

Poten in de klei en Van Hollandse Bodem

In mijn prille tuiniercarrière doe ik alweer iets voor het eerst: Ik kijk vrijwillig naar de EO. Naar 'Van Hollandse Bodem'. Een knappe kopie van The Great British Allotment Challenge. Dat vond ik regelmatig té truttig en dat zegt heel wat want ik ben zelf ook nogal truttig.

Gelukkig wordt er in Van Hollandse Bodem na het tuinieren alleen gekookt en niet ook nog gebloemschikt. Bloem geschikt. Gebloem geschikt. 

Even verder kijken maar. (dit is een live verslag)

Och nee toch. Volgens de professionele kweker mag er niet sarcastisch over bonen gesproken worden. Ik heb even een afhaakmoment geloof ik. 

Toch vind ik het leuk, hoor. Het muziekje is fijn sfeervol en gelukkig mislukt er ook het één en ander. Zelfs Tooske vind ik te pruimen. 

Rare duo's wel. Vooral het stel collega's Marc en Bianca vind ik merkwaardig. Je gaat toch niet met je leidinggevende tuinieren? Ik vermoed dat er meer aan de hand is met dit bankstel. De seksuele spanning spat er vanaf. Net als bij die 'beste' vriendinnen Gerdie en Lonneke. Die delen toch meer dan alleen het zaaibed??

Genoeg roddels. De website van Van Hollandse Bodem ziet er fantastisch uit, trouwens. Ik kijk even verder.

update: IJsbrand vermoordt een rups!! En Gerdie en Lonneke vinden dat niet nodig!! Spanning en sensatie mensen!

Ik moet wel zeggen dat deze moestuiniershow in de Britse versie veel zonniger was. Het leek daar wel eeuwig zomer!

(Ik stop even met dit semi-live verslagje want ik ga googelen waar ik die übergeile damestuinbroek van jurylid Dineke kan kopen.)

Het einde: Hylke en Hanna zijn er uit geknikkerd want die hadden niet genoeg passie voor hun groentetjes. 

***
In mijn eigen tuin heb ik zonder overdrijven 150 bloembollen gepoot. Gladiolen, irissen, anemoontjes, dahliaatjes en nog wat dingetjes. (ik heb het bijbehorende kaartje weggegooid dus de exacte soorten weet ik niet meer)

Verder heb ik wortels gezaaid in de volle grond. En een paar verschillende soorten kolen in aparte bakjes.

witte kool, rode kool, savooiekool en spitskool

En ik heb wat alvast wat opnames gemaakt voor het televisieprogramma dat deze zomer wordt uitgezonden op TV Rijnmond. Alles onder het toeziend oog van kabouter Bart.

Bart le brosseur

Binnen krijgen de tomaatjes nu hun derde en zelfs vierde blaadjes, dus dat gaat langzaam maar zeker de goede kant op. 

De worteltjes aan de stengels citroengras willen niet echt groeien. Ik heb zes stengels in water staan, maar dit is de enige die het een béétje doet. Kennelijk is het niet warm genoeg voor ze, dat stelletje verwende krengen.

citroengras

Nou, dat was hem voor nu. Groe(n)tjes!!

Hier. Een foto van een stoel.

De modderige middenweg

Ik heb vandaag voor het eerst van mijn leven een paadje gegraven. Ik wilde een snellere weg dwars door de tuin zodat ik snel naar het speelgedeelte voor Merel (2) kan rennen. De laatste keer met haar op de tuin bleek dat geen overbodige luxe. 

Ik ben erg tevreden met mijn nieuwe pad. 

Mooi hè? Ja toch niet dan?

Op de foto zie je ook mijn supersonische nieuwe opvouwbare tuinafvalemmer. Buurman Bert opperde dat het misschien beter was om vers vermoord onkruid niet lukraak op het pad te gooien maar meteen in een bak of zoiets. Toen ging mij een lichtje op (ping!): Ik héb een bak! Die heeft mijn moeder gekocht bij de Lidl! Jeej. Met terugwerkende kracht weer blij met haar aankopen.

Bij de mannen van de tuinvereniging kocht ik 17 aardbeienplantjes en een zakje poot-uitjes. Ook die wilde ik in de grond gooien, alleen toen begon ik me af te vragen hoe ik van die grote klonten klei mooie luchtige grond kon maken. 

Ik had min of meer verwacht dat dat 'vanzelf' zou gebeuren. Buurman Bert verzekerde me dat de klontensituatie inderdaad vanzelf zou verbeteren, maar dan moest het wel eerst flink regenen. 

Geen zin om op te wachten. Dan maar woest met dat drietanderige ding in de aarde raggen. 

de aardbeien voor ik ze de grond in stopte. De naam van het ras ben ik al vergeten

Uiteindelijk geen idee of dit nou goed is of niet. Nou. Die aardbeien doen het er maar mee. Als het ze niet bevalt rotten ze maar op naar hun eigen land.

Ook de uitjes waren een bron van verwarring. Waarom betaal ik 1,50 voor een netje mini-uitjes die nog helemaal verzorgd en alles moeten worden terwijl je voor 99 cent bij de supermarkt een net gewone uien koopt? Omdat het leuk is denk ik?

Nou, we merken het wel!

Groe(n)tjes!

lief hè, mijn uienkinders?

Als je veel wil maar niet veel kan

Een frustrerend ochtendje op de tuin doorgebracht. Het is het allerheerlijkste weer van het jaar (tot nu toe) en ik zit inmiddels binnen met de laptop op schoot terwijl mijn dochter (2) slaapt. 

Ik had zaden besteld bij de tuinvereniging en die mocht ik vandaag komen ophalen. Veel kruiden, maar ook dingen als boerenkool en er zat een gratis pakje bloemetjeszaden tussen (leuk! want gratis). 

Verder had ik het vage plan om de bloembollen in een perkje te gaan gooien en de zandbak voor Merel (2) te plaatsen.

Iedereen die dit leest denkt nu natuurlijk: "En Chantal, wat is er van al die plannen terecht gekomen? Vertel het me, ik hou het niet meer, ik wil het weten NU NU NUUUUUUU!!!!" 

Welnu lieve lezer, ik zal het je vertellen. 

NIKS. 

Nou ja okee, ik heb de zaden gehaald en betaald. Maar eenmaal op de tuin wilde Merel (2) maar 1 nanoseconde in haar speelhuisje doorbrengen. En na twee Nijntjekoekjes had ik geen omkopingsmateriaal meer. 

Toen wilde Merel (2) scheppen maar ook vegen en NEEEEEEE (kwoot), niet met het kinderbezempje maar met de 'echte' bezem. En dan niet op de paadjes van onze tuin maar midden op de (autovrije) weg. En ze bleef maar richting de sloot hollen en bovenop de gezaaide tuinbonen stampen. En door het preienperkje banjeren. 

Zucht. 

Toen ik zei dat we naar huis gingen om daar een boterham te eten begon m'n dochter (2) te roepen: "NEEEEEEEEEEEEEEEE TUIN BLIJVEN TUIN BLIJVEN". 

Ik probeerde nog de gratis bloemenzaadjes ergens te zaaien maar ook daar stak m'n kind (2) nog een stokje voor door de minihark uit mijn handen te trekken en het zakje zaadjes leeg te schudden. Nou, gratis bloemenzaden, veel succes. Ik weet bij God niet meer waar jullie uiteindelijk terecht zijn gekomen. Ergens bij het schuurtje?

Uit pure armoe maar thuis het één en ander gezaaid in trays enzo. En daar zijn dan wel foto's van. Net als van de dikke poes die op mijn tuinschrift ging liggen. 
Groe(n)tjes!

i see faces in everything

zaden van Diana

ja, rust maar uit. Je zult wel moe zijn.