zondag 12 maart 2017

Monty Don en de minimoestuin en lekker op de Kärcher

Nou, dat ziet er al een beetje uit als een plantje, deze tuinboon! Gek hoe ik me verbaas over het feit dat er überhaupt iets gebeurt qua groeien in de mini-moestuin. Ook de andere bonen doen al redelijk hun best. Ze trekken ook aardig wat bekijks van de mensen in de buurt. Als ik buiten zit te friemelen aan de bak komen er vaak geïnteresseerden vragen hoe of wat. En of ik nog moestuintips heb. 

Ha! Ja! Tips heb ik! Genoeg! Tip 1: DOE HET GEWOON. Kijk eens hoe het loopt. Richt een hoekje in en zaai wat en kijk wat er gebeurt. Baat het niet dan schaadt het niet. En ja, dat kan dus gewoon in je voortuin. 


Misschien kom je niet verder dan wat radijsjes, maar kijk nou hoe schattig!! Een radijzenfoetus. Een radijzenbaby. 
Benieuwd wanneer ze goed zijn. Zou ik ze nog extra water moeten geven? Hmmm....misschien kan ik dat het beste opzoeken in....
HET GARDENERS' WORLD MAGAZINE! Met tuiniergoeroe en überbabe Monty Don op de cover. En vanaf deze week is Gardeners' World weer elke vrijdag op tv, op de BBC. Genieten van Monty. Okee, hij is niet knap en best wel oud en hij draagt rare flodderkleren maar die STEM!! Oooooooh ik krijg slappe knietjes als ie begint te fluisteren over lentebriesjes en bijzondere dahlia's. 

Verder kreeg ik het gisteren opeens op mijn heupen. Ik huurde bij de bouwmarkt een schuurmachine en ging de schutting rond de achtertuin te lijf. Die schutting blijft nog een jaartje staan, maar is in een ver verleden wit geschilderd en was totaal afgebladderd. Ook mijn geliefde schuurde een end weg en binnen twee uur hadden we de hele schutting gedaan.


De verf er helemaal af schuren ging niet echt, dus dit is de nieuwe look. Sloophout, Piet Hein Eek, VT Wonen, shabby chic, whitewash, strandjutters, storthoop. Dat idee. Ach, erger dan het was kan het toch niet worden. 

Ook heb ik de hogedrukspuit van de buurvrouw mogen lenen om de tuintegels schoon te maken. Die tegels gaan we recyclen, de helft mag blijven en wordt dan aangevuld met leukere kleurige tegels. Dat Kärcheren was een vies klusje, maar wel leuk. 



Het knapte er danig van op. Ikzelf zat onder de blubber, net als alle muren en deuren en ramen. Ook kan je op een gegeven moment door de modder de tegels niet meer zien en kun je ook niet zien waar je nou precies gebleven was. Dat levert het volgende (teleurstellende) tegel-beeld op.
Mmm dusss....Beetje jammer dit weer. Maar ik bedoelde het goed. En het is sowieso beter dan het was!

Nou, tot de volgende keer maar weer, voor meer dóldwaze tuin-avonturen!
Groe(n)tjes!







Geen opmerkingen:

Een reactie posten