woensdag 10 februari 2016

Op mijn moestuinzieltje getrapt

Gisteravond werd ik gebeld door het bestuur van de Volkstuinders Vereniging. Of ik even tijd had. Ja hoor, zei ik, kom maar op. 

Nou. Ze hadden een algemene ledenvergadering gehad en daar was uit gebleken dat er mensen zijn die zich afvroegen of ik mijn tuin wel goed genoeg bijhield. Dat het 'sommige mensen' was opgevallen dat er nog niet gespit was en dat er nog van alles stond. De (overigens erg aardige) meneer die mij belde was naar aanleiding van die vragen ook even gaan kijken en was van mening dat het inderdaad een beetje een zooitje was. (niet zijn woorden, maar mijn interpretatie daarvan)

Of ik nog van plan was te gaan tuinieren. En of ik überhaupt wel eens getuinierd had, want van de zomer vonden ze het ook maar een rommeltje. En er waren wat klachten geweest (afgelopen zomer al) over mijn tuin en onkruid. 


augustus 2015


'Oh!' Zei ik verbaasd, aangezien ik alle tuininspecties gewoon was doorgekomen zonder kleerscheuren. 'Dat had ik dan afgelopen zomer eigenlijk wel even willen horen, in plaats van nu, in februari!'

Ja, nou...jaaa, zó erg was het nou ook weer niet geweest, maar toch. Men wilde weten wat mijn bedoelingen waren met die tuin, want ze hadden toch niet de indruk dat ik er veel naar omkeek. Veel leden wisten niet wie ik was en ze hadden me zelden of nooit gezien. 

Toen brak mijn klomp. (Om maar even in tuiniertermen te blijven)
augustus 2015


Dat mijn tuin niet gespit is, dat klopt. 
Dat er nog van alles op staat, klopt ook. De boerenkool en palmkool heb ik inderdaad nog niet geoogst. 
Dat er de afgelopen tijd niet heel veel aan de tuin is gedaan, klopt ook. 
Maar dat ik vorig jaar afwezig ben geweest klopt pertinent niet! Natuurlijk niet, zou ik zelfs zeggen. 
juni 2015


Ik vertelde de meneer aan de telefoon dat ik mijn tuin afgelopen jaar expres zo had ingericht omdat ik dat mooier vind dan strakke rijtjes. Het is verdorie geen akker, maar een tuin waar ik me lekker in wil voelen. Met bloemen, stoeltjes, speelgoed en een inrichting die ík leuk en handig vind. 

Ik vertelde dat de (oude) tuinmannen om me heen mij toen al regelmatig hoofdschuddend zaten aan te kijken, maar dat ze toch verbaasd waren dat ik prachtige aardbeien, heerlijke kool en fantastische bonen kon oogsten. 
juli 2015


Ik vertelde de meneer aan de telefoon dat ik dusdanig betrokken was bij mijn tuin dat ik er een blog over schrijf, én dat er zelfs een heuse televisieserie over gemaakt was. Kijk zelf maar! Nou. Van die hele serie had ie nog nooit gehoord. Dan weten we ook meteen hoe de onderlinge communicatie in het bestuur gaat. (Slecht, want ik heb het meerdere keren gemeld en tijdens de opnames kwam de secretaris ook nog langs.) 


augustus 2015


Toen vertelde ik dat ik niet geloof in spitten. (En hoorde ik aan de andere kant van de lijn iemand z'n klomp breken.) Dat ik veel had gelezen over natuurlijk moestuinieren en dat je het bodemleven compleet naar z'n grootje helpt door al dat woeste gespit. 

Ook van mulchen had deze meneer nog nooit gehoord. NOG NOOIT. Nou vraag ik je. Lees eens een boek! Koop eens een tijdschrift! Kijk eens op internet!

Al met al moest ik er hard van zuchten. 

Het gesprek eindigde met mijn belofte dat ik mensen zou zoeken die mij dit jaar konden helpen met de tuin, aangezien ik nu toch wel erg dik en zwanger ben en ik zelf ook wel inzie dat ik de tuin niet kan bijhouden zoals ik zou willen. Bukken gaat al lastig, dus dan weet je het wel.

Ik heb veel nagedacht over dit telefoongesprek. Ik heb de (nog steeds heel aardige) meneer er hopelijk van kunnen overtuigen dat mijn stijl van moestuinieren nou eenmaal wat wilder en natuurlijker is dan die van mijn gepensioneerde mannelijke mede-tuinders. Maar dat ik niet achterlijk of ongeïnteresseerd ben en wel degelijk nadenk over wat ik waar en wanneer neerzet. 


september 2015


Het zit me erg dwars dat er mensen zijn die achter mijn rug om over me lullen en klagen op vergaderingen. Ik snap dat mijn tuinburen niet willen dat er manshoog onkruid staat. Heus. Dat snap ik. Maar dat is ook nooit het geval geweest!

Volgens mij is dit een duidelijk gevalletje cultuurclash. De bevolking van ons stadje vergrijst in hoog tempo en de volkstuin is hier nog typisch een hobbyplek voor oudere mannen. Ik heb het afgelopen jaar althans geen dames alleen op de tuin gezien. Heel af en toe iemands echtgenote die wat kwam oogsten of haar man iets te drinken kwam brengen. 

Tja, en dan val je als 'jonge' (vergeleken met hen dan hè) vrouw met eigen ideeën zwaar uit de toon. Een vrouw die chioggiabieten zet, rucola en dragon kweekt en zes soorten buitenissige tomaten. Een vrouw die in februari al (!!!) tuinbonen zaait. Die bloemen net zo belangrijk vindt als groenten! Die zich verdiept in moderne technieken! Die overal foto's van maakt! Te bizar voor woorden natuurlijk. 


juli 2015


Ik vind het typisch dat mij wordt verweten dat ik niet zichtbaar genoeg aanwezig ben geweest het afgelopen jaar. Als ik op stralende zondagmorgens heerlijk aan de slag ging was er verder niemand op het hele complex. Dan zaten alle pensionado's heerlijk met de krant op de bank, of zaten ze in de kerk. Geen wonder, want zij hebben de rest van de week alle tijd van de wereld. 

Want nee, ík ben niet in de gelegenheid om op doordeweekse ochtenden lekker te komen rommelen. Ik werk vijf dagen per week. Ik heb ook een kind en een man en een huishouden. De tuin slokte toch behoorlijk veel tijd op en het zit me dwars dat dat in andermans ogen kennelijk niet voldoende was. 


juni 2015


Al die tijd dat ik trots op die tuin was en op mezelf, waren er mensen die zich kapot zaten te ergeren aan me. Die ongevraagd dingen uit de grond gingen trekken, die ongevraagd mijn gras begonnen te maaien (voor de helft!), die mijn courgettes weg smeten, die bij het bestuur gingen miepen over mijn tuinierstijl. 


Nou, zo snel geef ik het niet op hoor. Hoewel ik vandaag -ondanks mooi weer- geen zin had om naar de tuin te gaan. Ik ben een beetje op mijn moestuinzieltje getrapt. Gaat wel weer over. 
10 februari 2015



Groe(n)tjes!







25 opmerkingen:

  1. Misschien dat een paar van die oude zeurders eens een beetje komen helpen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha! Ja, daar hebben ze vast hééél veel zin in!

      Verwijderen
    2. Wie weet houden die wel van een borreltje. Een soort omkoping.

      Verwijderen
  2. Stomme lui, ....stuur ze een link van je blog. Niks van aantrekken, je doet het prima..,,
    Knuffel ...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Henny, ik moet me er wel iets van aantrekken natuurlijk, anders word ik geroyeerd :-)

      Verwijderen
  3. Lekker laten l....het feit dat ze niet eens weten dat er een tv serie over gemaakt was zegt genoeg. Waarschijnlijk geen tv want dat is wel zondig om naar te kijken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Geweldig en zeer herkenbaar verhaal. Als veertiger met 2 tieners ben ik ook een paar jaar een bijzonderheid geweest op onze moestuin tussen alle 'oudere jongeren'.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bijzonder hè? En maar zeuren dat ze hun tuinen niet verhuurd krijgen!

      Verwijderen
  5. Hè getsie! Zo flauw van die lui. Hou vol meid!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik snap je frustratie ik weet dat de trots van elk geoogst stukje groente in je blog er af spatte en inderdaad dan roddel en achterklep naderhand ... Tis d'r kift Haha gewoon jaloezie ik zeg blijven tuinieren kan ik blijven genieten van je blogs de foto's op Facebook en je enthousiastme erover op de radio x Ellen de Jong

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hè getsie! Zo flauw van die lui. Hou vol meid!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Herkenbaar Chantal! Wij kregen vorig jaar ook een mail van een bestuurslid, met het verwijt, dat onze tuin een zootje was (diverse malen de eerste prijs gewonnen voor de mooiste tuin!?). Ook het verwijt, dat wij er te weinig zijn. Toevallig werken wij allebei nog, dus zijn voornamelijk afhankelijk van de weekenden. Het afgelopen seizoen ons tuinhuis geschilderd, laten voorzien van een nieuw dak, de buxussen moeten slopen vanwege de rupsenplaag, alle snoeiwerk gedaan, waterkanten schoongemaakt, bardiensten gedraaid etc. etc. Het heeft m.i. alleen te maken met een verouderd cultuurtje, wat een paar mensen in stand proberen te houden. Zolang je het zelf nog leuk vind, leg het lekker naast je neer. Grts Paul

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ach gut, je treft het daar niet met je buren.
    Bij ons op het tuincomplex komen er steeds meer (jonge) vrouwen tuinieren.
    Denk maar zo dat die mannen van huis zijn gestuurd door hun vrouw met een snauw; moet jij nog niet eens naar die tuin van je!
    Dan moet je je toch ergens op af reageren.....

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jee zeg, wat een gedoe, lekker je eigen ding blijven doen, je deed het prima en op een leuke en goede manier! Laat ze je blog maar lezen..... het zijn de oude zeurmannen.... herkenbaar. Gelukkig hebben wij meer vrouwen op de tuin, en dit jaar zelfs 2 in het bestuur, jippie!! Ik met mijn worteldoektuin werd ook een beetje vreemd aangekeken, maar na 2 jaar zien ze dat het werkt, het er netjes en vrijwel zonder onkruid uitziet en er flink van wordt geoogst!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat lijkt me het belangrijkst! Laten zien dat jouw methode wel werkt!

      Verwijderen
  11. beste chantal, ook ik en vele andere keken met veel plezier naar je programma. ook ik heb sindskort een volkstuin. 4 dgn werken en een zoon van 3 en een half. dus geen zeeën tijd. (nog niet !)
    op onze vereniging ook vaste regeltjes. bij aanname van de tuin liet ik 120 grindtegels komen...nou wat ik daar toch mee ging doen? gewoon hard lachen! heb nu een mooi pad in mijn tuin, verschillende vakken, waar ik met vies weer niet meteen van top tot teen onder de modder zit.
    tja mijn plantjes staan niet in rechte lijn, maar toch zien ze er net zo mooi uit.
    door mijn zoon, die zonder gene bij iedereen vraagt wat hij aan het doen is, ben ik bekender geworden op de tuin. maar andersom had dat niet gebeurd.dat zegt ook wat. en weet je wat... ik ben nog dichter bij t vuur gaan zitten, ik ga onderdeel worden van het bestuur hihihi. daar kan ik hopelijk wat veranderen.
    succes!
    gr desirée

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goh Desirée, wat supergoed van je! Hopelijk kun jij het systeem van binnenuit wat moderniseren ja. Succes met alles! Ben benieuwd. Gr Chantal

      Verwijderen
  12. Ik kan me helemaal voorstellen dat je op de moestuinziel bent getrapt door zo'n telefoontje! Wat een bemoeiallen zeg! Ik ben dan misschien (bijna( van hun leeftijd, maar probeer juist al die nieuwe dingen ook graag uit: niet spitten, wel mulchen (ook efficiënter), niet zo van die rechte lijntjes. Trek het je niet aan! Doe het lekker op jouw manier! Fijn met bloemen erbij (doe ik ook in mijn borders) en speeltoestellen en stoeltjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Nou ja zeg, het moet niet gekker worden! Je had het juist zo mooi gedaan allemaal. Bij ons lopen ook dat soort mannetjes die het allemaal maar niks vinden wat dit vrouwtje allemaal doet. Het is wel een boel onterechte kritiek, ik kan me voorstellen dat dat even verwerkt moet worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Eén groot "feest" van herkenning. Ben er ondertussen uitgestapt en in mijn eigen achtertuin een paradijsje ingericht. Klaar met dat gezeur. En er kan heel veel met "urban gardening" Bloemen, groenten, fruit... allemaal geen probleem. Kom maar eens een kijkje nemen op http://asmallcottagegarden.blogspot.nl/ , al moet ik die blog misschien iets frequenter gaan bij houden, anders gaan mensen daar ook nog over zeuren ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, want een dag niet gezeurd is een dag niet geleefd :-)

      Verwijderen
  15. Ook ik merk, anders denken wordt niet gewaardeerd! Ik ben blij te lezen dat er mensen zijn die anders durven denken en dit ook doorvoeren!! Hiermee kan een jarenlang patroon doorbroken worden en volgen er wellicht meer!!

    BeantwoordenVerwijderen