donderdag 4 mei 2017

Een make-over voor de achtertuin en een lentestorm raast over de moestuin

Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaa het eerste bloemetje zit in mijn voortuinbonen! (die heten vanaf nu zo omdat het tuinbonen in de voortuin zijn)
Ik vind dit echt reden voor een feestje. In mijn echte grote moestuin was de tuinboon het eerste gewas dat het echt een beetje leuk ging doen. En dan nu ook in die vierkante meter moestuin voor het huis!




En dat terwijl de boel een dag of twee geleden nog volledig plat gewaaid was. Door een soort vage lentestorm. Twintig graden, maar windkracht 6. En daar bleek de voortuinmoestuin toch niet echt goed tegen te kunnen. Heel raar is dat, haha!

Zo had ik een fonkelnieuw pop-up plastic kasje over de achterste bak heen gezet. Nou. Eerst kreeg ik ruzie met mijn wederhelft die zich kapot schaamde voor het plastic gevaarte in de voortuin ("Het lijkt wel een groentecondoom!") 

Toen kwam de wind die het plastic in stukken liet scheuren langs de naden. Daarna waaide de kas weg. Vlek op vlek. 

Ik vond hem onder de auto van de buurvrouw. En nu woont ie voorlopig even in de schuur, tot ik de tomaten buiten ga zetten. 
De erwtjes hadden niet zo'n last van de wind. Die hebben dan weer meer last van de droogte. Het lijkt mij dat het best geregend heeft de laatste tijd, maar dat blijkt bar tegen te vallen. Ik moet constant uitrukken met gieters vol water om de boel een beetje in leven te houden. Ik kan me niet herinneren dat ik dat in mijn moestuin van 120 vierkante meter óók deed. Maar misschien heb ik dat verdrongen, zoals je ook de gore en pijnlijke details van je bevalling verdringt, haha.

Het gekke is dat de kleinste plantjes nu de grootste peulen aan het maken zijn. Offff... misschien is dat wel helemaal niet gek en stoppen de andere erwtenplanten hun energie in het lang en dun worden. 

Verder heb ik me de laatste tijd gek gegeten aan radijsjes uit de voortuin. Ze waren heerlijk en mooi om te zien. Wat ik wel raar vind is dat de zelf geoogste radijsjes binnen een nanoseconde 'verwelken' en slap worden, terwijl die uit de supermarkt het rustig een week overleven in hun plastic zakjes. Hoe! Kan! Dat! Joh!

Nou, dus alles gaat lekker qua voortuin en ook in de achtertuin is het één en ander ....nou ja, veranderd. Zo was het eerst:


En nu is het....
Zo!





Nou, het is natuurlijk nog lang niet klaar allemaal en alles moet nog groter groeien, maar IK BEN ER AL ZO VRESELIJK BLIJ MEE!!!
Als het ooit weer eens zonnig wordt in Nederland deze lente ga ik mooiere foto's maken.
Groe(n)tjes!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten