De dag dat ik de heldin van de tuin was

Vandaag, Bevrijdingsdag 2015, trok er een actief stormfront over ons land. Slagregens, onweer, hagel en zware windstoten. Bezorgd kondigde ik het noodweer aan in mijn radioprogramma. In Rotterdam-West leek het om kwart over 12 alsof iemand het licht had uitgedaan. Bevrijdingsfestivals werden uitgesteld en afgelast, marktkramen waaiden om, feesttenten werden ontruimd. 

En het enige waar ik aan kon denken was: Hoe is het met mijn plastic Lidl-kas?

Zo gauw het kon reed ik naar de tuin. Ik verwachtte mijn kas in de vijver terug te vinden, of op het parkeerterrein van de nabijgelegen supermarkt. Maar!! Niets van dit al. Paniek om niks. Kasje stond gewoon nog. Zelfs de groeitunnels mankeerden niets. 

kijk nou hoe stoer

Op deze stormachtige dag was het best druk op het complex. Iedereen wilde de eventuele schade opnemen. En wel vijf mannen kwamen naar mijn tuin om te kijken hoe de plastic tent het had gehouden. De buurman vertelde trots aan de bejaarde toehoorders dat ik de kas HELEMAAL ZELF had opgezet. Er werd bewonderend geknikt.

Ik denk dat deze dag mijn tuinreputatie veel goed heeft gedaan. Eindelijk een beetje garden credibility. 

Dankzij de storm en de treurwilgen ligt er nu wel een hoop troep in de tuin. 

ja en wie gaat dit allemaal opruimen dan

Ik bekeek de tuinbonen nog eens goed en voelde weer de nodige teleurstelling. Drie veldjes verderop heeft iemand óók tuinbonen, ongeveer even groot maar met veel minder vraat en suuuperveel bloemen er in. En die van mij? Die doen amper wat. 

zie ik daar nou toch het beginnetje van een bloesempje?

Wat doe ik toch fout? Aaaargh. Die k*t bonen.

Ik wilde nog wat onkruid wieden maar met al die blaadjes overal was dat eigenlijk geen doen. En toen zag ik dit.

rabarber

Dankzij Google weet ik dat je rabarber best nu al kunt oogsten. Hoppa!

chop chop

 

Rabarberprut! En met veel suiker er bij best heel lekker. Zurig zoet. Of zoetig zuur. Voor herhaling vatbaar in ieder geval en dat is mooi want er groeit nog zat. 

Thuis op de binnenplaats verwachtte ik ook Aleppo-achtige toestanden. Maar! Pompoen, courgette en slaboon hebben mij helemaal niet nodig om de slagregens en rukwinden te overleven.

Dat gold helaas niet voor de gezaaide radijsjes. Die drijven hun bedjes uit. Boehoehoe! 

ik voel nattigheid

Groe(n)tjes!