Meteorologische zomer. Moet je eens zes keer snel zeggen

Dit wordt een warrig verzamelblogje met alle mooie foto's van de afgelopen twee weken. Ja, mogelijk nog warriger dan anders. Ik heb het qua foto's niet netjes bijgehouden en ook de tuin is werkelijk één grote onkruidontploffing. Daar dan geen foto's van. Want dat vind ik ontmoedigend. 

Het regende de afgelopen paar dagen behoorlijk hard en daar kwam nog een familieweekend tussendoor en ik was een aantal dagen ziek en zielig. Om mezelf op te vrolijken heb ik wat planten gekocht. Planten met bloemen. 

Dan denk je in het tuincentrum nog OEI OEI OEI wat heb ik VERSCHRIKKELIJK VEEL planten gekocht en dan zet je ze in de tuin en valt dat nogal tegen. Overal nog kale plekken.

Niks geen deinend bloementapijt. Eigen schuld dikke bult. Moet ik maar niet zo'n e-nor-re-me tuin huren. Maar ik word wel enthousiast van die bloemetjes. Het ziet er bijzonder gezellig uit. 

Dit laatste paarse geval komt trouwens niet van de plantjesmarkt maar heb ik zelf gepoot, maanden geleden. Het is erg fijn om te zien dat er ook daadwerkelijk iets omhoog komt. Dat je het niet voor Jan-met-de-kut-z'n-viool hebt geplant. 

Ok, nou suuuuperfijn voor je, Chantal. Maar vertel eens, gaat er ook wel eens iets niet helemaal goed? 
Goh, wat grappig dat je dat vraagt. Hieronder de cavolo nero (palmkool) die opgegeten is door iets. Buurman Bert denkt dat de schuldige een haas is. 

palmkool

Ook hadden de buren last van een stel terror-eenden, die zich (door hun netten heen!!) te goed deden aan de aardbeien. Ik heb de snoodaards op heterdaad betrapt en er op Peter R. de Vries-achtige wijze een stiekeme foto van gemaakt:

hoppa, gewoon er bovenop staan met je platvoeten

De vraatzuchtige eenden waren totaal niet onder de indruk van mijn pogingen om ze weg te jagen. En dat terwijl ik normaal gesproken megaveel overwicht heb! *kuch*

Buurman Sander kwam een paar blogjes geleden aanzetten met een geplette veenmol. Nu had 'ie weer iets geks gevonden: Een salamandertje!

Deze tuinbewoner werd levend en wel teruggezet tussen de aardbeienplantjes. Die heeft de buurman in emmers gezet, zodat rijpe vruchten niet op de grond kunnen hangen en dus ook niet gaan rotten. Best een handig systeem! Dat doe ik misschien volgend jaar ook wel. Het ziet er wel iets minder gezellig uit, planten in enorme sausemmers. 

Over zacht fruit gesproken...de frambozen zien er nu al prima uit. Dat vinden de hommels ook. Het is één grote stuifmeelorgie in die struiken. 

Thuis stonden mijn Melothria's weg te kwijnen. Een rankende plant, ook wel Mexican Sour Gherkin genoemd, die wel twee meter hoog kan worden. En dan moet je dus iets in elkaar flansen qua klimrek. Na lang twijfelen toch maar gewoon begonnen. Padvinderskillz! Paar mastworpjes en ouwewijvenknopen later had ik dit:

die bamboestokken lagen in de schuur

 En toen had ik nog wat hekjesgaas of hoe heet dat, en nog wat tie-wraps en tadááá!! Een soort klim-wigwam. Ik was zelf zeer te spreken over het resultaat. Zeker omdat ik het HELEMAAL ZELF heb gemaakt. 

helemaal zelf gemaakt en het staat al een week zonder om te vallen

En de Melothria Scabra lijkt het leuk te vinden! Er komen al ieniemienie-augurkjes aan! 

Tegen de andere poten van de wigwam groeien dan straks wat bonen. Tenminste, dat hoop ik dan. Want alle bonen die ik tot nu toe (thuis) gezaaid heb willen niet erg groeien. Het helpt ook niet heel erg dat onze katten dol zijn op bonenzaailingen en alles opvreten. 

Terug naar de succesverhalen dan maar. Want ik wil hier een beetje gezellig eindigen. Het leven is al stom genoeg, niet waar?

Vandaag mijn eerste vijf aardbeien kunnen oogsten! Jeej! En ze waren lekker zoet. Niet te opdringerig zoet, maar subtiel. En best wel groot.

Ik trok nog wat radijzen uit de grond. Die waren iets minder mooi. Maar wel grappig. 

En we hadden ook een heerlijk bordje rucola uit eigen tuin. Deze foto is genomen voordat onze peuter handenvol rucola door de kamer ging gooien. 

En dan hadden we ook nog rabarber uit eigen tuin, en deze week MOET de paksoi geoogst worden want die knapt uit zijn groeitunnel. 

paksoi

Het begint nu echt wel ergens op te lijken. Afgezien van al het onkruid (dat ik nu nog even negeer) ben ik wel blij met hoe het tot nu toe gaat.

Ik voelde me erg rot de afgelopen weken, maar de tuin is een fantastische afleiding. Je bent lekker buiten, je hebt een duidelijke taak, je zit lekker in het groen, je kunt je dingetjes in je eigen tempo doen en de beloning is duidelijk: een mooi fleurig tuintje waarin lekkere dingen groeien. 

Ik kan het iedereen die een beetje met z'n ziel onder z'n arm loopt aanraden.