De zomerstorm des doods? MET STORMSCHADE UPDATE

Hard kletst de regen tegen het zolderraam. Ritme van de eenzaamheid  een zeldzame zomerstorm. Windstoten van zo'n 100 km/u en behoorlijk wat neerslag. Al met al geen dag om veel buiten rond te lopen en naar die tuin ga ik al helemaal niet. Misschien als de wind vanavond wat is gaan liggen. 

Ik vrees het ergste voor mijn zonnebloemen. Die waren al best erg hoog en ik denk dat ze niet heel erg stormbestendig zijn. Eén van de zonnebloemen heb ik gisteren al uit zijn lijden moeten verlossen. Het ding was aan het groeien in de vorm van knooppunt Terbregseplein; met bochten en ander woest gedoe. Ik heb hem maar omgehakt.

de zonnebloem ligt te sterven op het speelhuisje

Jammer maar het kon niet anders. Hij hing vervaarlijk over het pad en ik zag de hele tijd fietsers en automobilisten uitwijken voor mijn zonnebloem.

Verder had ik gisteren (uiteraard) weer een berg courgettes. Eén van de courgettes had zich een tijd verdekt opgesteld waardoor ik hem niet heb gezien en hij zich kon ontwikkelen tot intimiderende reus. Ter illustratie:

die courgette weegt evenveel als mijn kind van 2

Ik heb er nu maar eens een keer soep van gemaakt. En ook weer een stel weggegeven. Ik had eerder ook een dealtje gesloten met het restaurant bij mij in de straat: Ik zou mijn courgettes aan hen geven en in ruil daarvoor zou ik dan eeuwige dank krijgen. Ik heb één keer een lading courgettes afgegeven (en toen kreeg ik prompt een fles wijn) en daarna niet meer, want ik schaam me een beetje voor de enorme hoeveelheden. En ook voor elk plekje en butsje op de courgettes. Maar waarschijnlijk stel ik me aan.

De pompoenen zijn óók al van die aanstellers. Het zijn ENORME planten. En ik heb er echt maar twee gezaaid. En de pompoenen blijven maar komen! Ik had van de week al drie pompoenen geoogst, maar was even vergeten dat ik met de fiets was ipv met de auto. Twee pompoenen in de zijtassen, en één in het kinderzitje. Haha! 

erg onscherp maar je snapt hem wel 

Misschien heb ik ze wel te vroeg geoogst. Geen idee eigenlijk. Ik vond deze al SUPERgigantisch, maar toen ik op de soort ging googelen kreeg ik dit soort afbeeldingen:

waaaaah!

Waarom moet grote groente altijd zo angstaanjagend zijn? Ken je de hilarische musical Little Shop of Horrors? Die film maakte op mij als kind een enorme indruk. En ik kreeg van de week een beetje een flashback toen ik mijn eerste savooiekool oogstte:

feed me Seymour!

Nee, dán de bloemen in de tuin. Die gaan goed! Er sterft nog bijna niks en wat er wel uitgebloeid is wordt gecompenseerd door weer andere bloemen en dan lijkt het net alsof ik dat zo heb uitgedokterd maar ik weet van toeten noch blazen dus ik doe zomaar wat en het blijkt dan toch dat alles ook uit zichzelf best wel goed komt! Met andere woorden: Jeeeej!

wilde bloemenmix

Ik hou d'r van! Ze zijn leuk. Er zit echt veel prachtigs tussen:

Benieuwd wat er na de storm van vandaag van over is. Maar dat geldt eigenlijk voor alles in de tuin. De buitentomaten waren bijvoorbeeld al best wel zwaar en groot en aan het overhellen. Zouden mijn artisjokken nog leven? Mijn enorme stengels dille met hun gezellige gele schermbloempjes?

Alleen voor het kleine spul vrees ik niet. Het is allemaal zo mini, dat waait niet om of weg. Denk ik!

venkeltje

En dan een verhaaltje in de categorie Onverwachte Tuin-ergernissen:

In mijn sojabonenveldje zit elke keer een libelle klem in het net. Die zit dan paniekerig te bzzzz bzzzz-en en snapt niet dat ik het net weg haal speciaal voor hem! Die vliegt wanhopig de verkeerde kant op, waar ie wéér vastvliegt in de mazen. Domme, domme insecten zijn het. Of het is elke keer dezelfde sufdwaas, dan is het één dom insect en bied ik mijn excuses aan voor het stigmatiseren van een hele insectengroep.

En als je je toch knetterhard zit te vervelen met die storm buiten enzo, dan kun je ook wel even naar de eerste aflevering kijken van de tv-versie van Ik Moestuinieren. Veel plezier d'r mee!


Groe(n)tjes!


UPDATE!
Net even naar de tuin geweest om te zien wat de zomerstorm had aangericht. De gladiolen hangen op half zeven en er waren wat dahlia's geknakt. De zonnebloemen waren er ook niet best aan toe:

Maar het ergst waren de buitentomaten toegetakeld. Ze stonden ooit fier rechtop tegen het kasje, maar door de storm is alles naar voren geklapt in een ondoordringbare woestenij. 

oeps

Ik heb veel moeten snoeien want de helft is geknakt, ook prachtige takken met veel tomaatjes er aan. Erg jammer. Nu heb ik er maar een soort hekwerk tegenaan gezet. Kijken of het nog wat wordt. Het zal wel niet. 

Ik baal er best wel van, maar het ging ook allemaal net iets té goed. Er moest een keer iets flink tegenzitten. Gelukkig zag de rest er nog prima uit.