maandag 29 juni 2015

Ik ga nooit meer op vakantie. Echt niet. Okee, toch wel.

Een weekje Schiermonnikoog gedaan. En KOUD dat het was! En een WIND! En een REGEN! Mijn hemel. En dat eind juni! Brrrr. En nu vraag je: 'Maar Chantal, heb je dan helemaal niet op het strand kunnen liggen tijdens je strandvakantie?' 

Ehm... jaaaawel.

stug volhouden
In drie lagen waterafstotende, winddichte kleding. Het strandgenot duurde welgeteld 10 minuten, want toen kwamen ze van Greenpeace met emmers water om me nat te houden en me terug in zee te duwen.

Anyway. Ik heb de hele vakantie heimwee gehad naar m'n tuintje. Vlak voor vertrek had ik briefjes op de schuurtjes van de buurmannen geplakt met de vraag of ze alsje-alsje-alsjeblieft een beetje op mijn tuin wilden letten. 

En vandaag kwam ik terug. Ik heb niks uitgepakt, ik ben vrijwel meteen naar de tuin gereden. Die er FANTASTISCH uit zag. De regen die ik op Schiermonnikoog had vervloekt was hier in goede aarde gevallen. LETTERLIJK EN FIGUURLIJK JAJAJA. Okee, kalm doen nu.
en dat stáát er dan opeens!
Buurmannen Bert en Willem waren vreselijk tekeer gegaan in de tuin. Op een goede manier! Op een goede manier. Alles blaakt van gezondheid en er was werkelijk geen plukje onkruid meer te vinden! Ook m'n grasveldje heeft er nog nooit zo netjes bij gelegen. Wat een superbuurmannen. 

pompoenen, sperziebonen
Het leek wel een metamorfose, zoals je op tv altijd ziet. Geweldig maar ook overweldigend. Want alles lijkt opeens rijp en moet hoognodig geoogst worden! Maar waar begin ik? Geen idee. Uit pure paniek maar wat krootjes uit de grond getrokken. Die veel groter waren dan ik gewend ben.

chioggia
Die chioggia zien er van binnen heel leuk uit. En ze smaken een stuk subtieler dan hun opdringerige paarse bietenvriendjes.
deze is door de salade gegaan mmmmmmmm
En er staan er nog bizar veel. En als ik bedenk dat we ALLE bietjes zelf moeten opeten word ik onwel. Dit is maar een fractie van alle bieten:
genoeg voor een weeshuis
Laten staan is ook geen optie, want dan worden ze groter en groter en dan zijn ze niet lekker meer volgens mij. HELP! Oogststress. Dat verklaart ook de maniakale blik in mijn ogen op de volgende foto:

deerne in de dille
Die dille doet ook maar wat. Daar valt al helemáál niet tegenop te eten. Ik bedoel: Welk normaal gezin eet vaker dan pakweg 1 x in de maand ergens een klein plukje dille op? Ik heb het gezaaid omdat ik het altijd zo duur vind. Maar nu is het een half dille-oerwoud geworden. 

Ook in het kasje groeit het boven mijn hoofd. Letterlijk. Ik zie al veel tomaten, nu moeten ze alleen nog een beetje kleur op hun wangen krijgen.
Tomaat: Dulcia
Dan de frambozen. Ik had vriendin Karin gevraagd of zij misschien wat wilde plukken tijdens mijn vakantie, want anders zouden die frambozen versnotten aan hun takjes en dat vind ik zonde. Gelukkig waren er nog genoeg over. Pffff... Waar laat ik het allemaal?
frambozen
Gelukkig was er één iemand die wel een framboosje of twee lustte vandaag: die kleine van ons. Een week lang patat en pizza en ijsjes eten is namelijk óók niet alles. 

Verder plukte ik vandaag nog zes courgettes, een spitskool, een paar handen rucola, tijm en de laatste erwtjes. En toen zaten mijn fietstassen vol. 
dit ziet er toch niet uit joh
En ook leuk was dat er allerlei planten opeens waren gaan bloeien, zoals mijn dahlia Franz Kafka: 
Franz Kafka -ja ik verzin dit niet

Wat ik helemaal gaaf vond waren de calendula's. Deze gezaaide bloemetjes deden maandenlang geen zak. Dagelijks riep ik tegen ze: GA DOOD OF GA GROEIEN MAAR DOE NIET DIT. Zie hier het bewijs. Dit waren ze in april: 
En dit zijn ze nu!!! 
Hoe cool.
jeej!
Fijn om weer thuis te zijn. 


Groe(n)tjes!

2 opmerkingen:

  1. Je kan je dille ook in de (fruit)droger gooien op lage temperatuur. Dan hou je het nog maanden goed

    BeantwoordenVerwijderen