Vandaag namelijk weer een stukje gespit in die klomp modder die mijn moestuin heet. Allemachtig, wat is dat STOM! En zwaar! En eentonig! Gelukkig scheen het zonnetje uitbundig en had ik veel plezier van mijn marktplaats-spade, die door de grond zakte als een heet mes door boter.
Maar je krijgt er wel spierballen van, van dat spitten. (en een pietsie pijn in je rug) En vooral ook je flanken krijgen het zwaar te verduren. Je schijnt er 525 kcal per uur mee te verbranden. Bijna evenveel als een uur hard fietsen!
Bovendien is het een goede manier om je hoofd leeg te maken. Want je denkt alleen maar: is het al klaar? Doe ik het wel goed? Hóórt het zo zwaar te zijn? Was ik in een eerder leven ook een boerinnetje dat het land bewerkte? Wat is dat voor bizar dikke worm joh!
Dat soort gedachten. En dus geen plek voor gedachten over je auto die een APK moet, over je werk, over de situatie in Oost-Oekraïne, over je (lage) saldo, over de droger die het elke keer vier minuten doet en dan afslaat, over alle flutklusjes die je nog moet doen... Geen plek voor. Poef! Weg!
 |
| een zeer spannend aangeharkt perk tuinbonen |
Buurman Willem vroeg wat ik aan het doen was. 'Zaaien', zei ik. Nou, dat was me wat. Dat had ie nog nooit gehoord, in februari. Of dat wel echt de bedoeling was. En wat ging ik dan zaaien? Wist ik wel (onheilspellend muziekje) dat er nog volop nachtvorst zou komen? Of misschien wel sneeuw/hagel/een tornado??!!!
Ja. Dat weet ik. En toch zaai ik tuinbonen. Die zaden moet je zelfs in de diepvries bewaren, dat staat op het pakje en pakjes liegen niet. Toch?
Verder heb ik ook nog prei en uien gezaaid. In niet zulke nette regels geloof ik en heel, héél misschien raakte ik wel halverwege een beetje afgeleid en dus in de war en heb ik nog uienzaden door de tuinbonen lopen gooien. Oeps. Nou ja. We zien wel wat er omhoog komt. Buurman Willem lachte me hard uit.
 |
| klaar om toegedekt te worden: tuinbonen |
 |
| zaai zaai zaai zaai |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten